Rzeczy realne w pewnych stanach świadomości mogą oderwać się od swojej utylitarnej, codziennej funkcji i stać się czystą formą - fenomenem noszącym cechy abstrakcyjne. W martwej naturze, poprzez prostotę motywu, surowość ujęcia, uwypuklenie materialnej natury artefaktu i niematerialnej przedstawionych na nim rzeczy, próbuję uchwycić transcendentalny charakter realności, wyrazić „nieoczywistość” świata zewnętrznego. Przestrzenny efekt w znacznej mierze wynika z używania prymitywnych narzędzi i polega na kontrastowaniu ostrych i wyrazistych śladów szpachli, z miękkimi i nieostrymi pociągnięciami zużytego pędzla.
Duży wpływ na te obrazy wywarły pisma Maurice'a Merleau-Ponty'ego i fenomenologia, jako dziedzina filozofii operująca na pograniczu sensualizmu i analizy intelektualnej, refleksja odnosząca się bezpośrednio do wrażeń zmysłowych.